Εδώ και πολλά χρόνια οδηγεί οικογένειες, παιδιά και σχολικές ομάδες στα ελληνικά βουνά. Στις πεζοπορίες της συνδυάζει άλλοτε υπαίθριες δραστηριότητες και άλλοτε στοιχεία της ιστορικής και πολιτισμικής κληρονομιάς του κάθε τόπου. Διατηρεί ιδιαίτερη αδυναμία για την ομάδα γυναικείας πεζοπορίας που έχει σχηματίσει.

Όλα άρχισαν με έναν πολύ απλό στόχο… Πριν από 12 χρόνια ήθελα να δώσω ένα κίνητρο στην τότε 3χρονη κόρη μου να μας ακολουθεί στους περιπάτους μας στη φύση. Βρήκα τη λύση στη δύναμη της παρέας. Κάνοντας κάλεσμα σε φίλους με τα παιδιά τους, βρήκα ανταπόκριση και το εγχείρημα πέτυχε. Κάπως έτσι γεννήθηκε ένα μεγαλύτερο όραμα. «Να μοιράζομαι το πάθος μου για τη φύση και να δημιουργήσω μια όμορφη ομάδα που θα προσφέρει με ασφάλεια και υπευθυνότητα υπέροχες φυσιολατρικές εμπειρίες για μικρούς και μεγάλους». Ή, αλλιώς, αν το πούμε με τα λόγια του Richard Feynman: “Ερωτεύσου μια δραστηριότητα και καν’την! Κανείς δε βγάζει νόημα τι είναι η ζωή και δεν έχει σημασία”.
Είναι παντρεμένη και έχει ένα γιο 9 ετών και μια κόρη 15 ετών.

Έχοντας συνειδητοποιήσει την αξία του παιχνιδιού και της βιωματικής μάθησης, αλλά και τα αδιέξοδα του ελληνικού σχολείου που δίνει προτεραιότητα στην απόκτηση γνώσης και όχι στην ανάπτυξη της προσωπικότητας, ονειρεύτηκε ένα σχολείο χωρίς τοίχους. Η αγάπη της και η προσωπική της ενασχόληση με τη φύση την έφεραν κοντά στην υπαίθρια εκπαίδευση και στα σχολεία του δάσους.

Όλα άρχισαν ένα καλοκαίρι πριν λίγα χρόνια στην Τήνο….
«Κολυμπούσα μια απόσταση στα νότια του νησιού και νιώθοντας ευτυχισμένη από την ομορφιά της φύσης, αναρωτήθηκα τι μπορούσα να κάνω εγώ για να διασφαλίσω αυτήν την ομορφιά για τις επόμενες γενιές. Από εκείνο το πρωινό, ξεκίνησε μια μεγάλη εσωτερική πορεία με πολλά σκαμπανεβάσματα, που με έφερε στα σχολεία του δάσους. ΑΥΤΟ ήταν για εμένα! Αν μπορέσω να φέρω τα παιδιά στη θέση να ζήσουν την ομορφιά της φύσης, τότε θα βάλω και εγώ το λιθαράκι μου στην προστασία της».